Op de brommer toeren door Da Lat.
Blijf op de hoogte en volg Cora
26 Maart 2017 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Vrijdag 24 maart.
Vandaag moet een topdag worden volgens Sander. We gaan een brommertocht maken door Da Lat en omgeving. Om 8.00 uur verzamelen we ons in de hal van het hotel. Sander heeft een pet vol sleutels en daar mogen we er allemaal één uitkiezen. Ik grabbel en heb een sleutel met daaraan een sleutelhanger van Micky Mouse.
Buiten staat een groep oudere kleine mannetjes met hun brommer te wachten om te zien welk persoon die dag bij hen achterop komt te zitten. Ik houd mijn sleutel omhoog en ja hoor een goedlachs mannetje steekt zijn hand op en ik loop naar hem toe. Ik krijg een klein rood Willempies helm in mijn handen gedrukt net zoals bijna iedereen zo'n gekke helm hebben. Het is een hilarisch gezicht al die Willempies bij elkaar en dus zit de stemming er al snel in.
In een lange sliert gaan we op weg en het grappige is dat we nu zelf onderdeel zijn van het drukke verkeer. We rijden dus kris kras over de weg en omzeilen de mensen die de weg oversteken. Het is dus wel even goed opletten want je maakt nogal eens een rara zwieper naar links of rechts.
We rijden langs een mooi meer en door het bos en al snel zijn we bij onze eerste stop, het oude treinstation van Da Lat.
Van buitenaf is het een mooi lichtgeel gebouw met een grote ronde overkapping in het midden van het gebouw. Door de stationshal gelopen komen we uit bij het spoor en daar zien we een locomotief staan met daarachter een prachtig oud treinstel staan. Het zijn witte wagons met lichtbruine houten omlijstingen en decoraties en met een half rond dak.
Het doet een beetje aan een pipowagen denken maar dan veel achter elkaar.
Via het kleine trappetje dat bij elke wagon aan de achterkant zit kun je op het rijtuig stappen en een beetje door de ramen gluren en zo kunt zien hoe het interieur eruit ziet. De één oogt wat luxer dan de andere dus ook toen had je al 1ste en 2de klas.
Het is een prachtig decor om leuke foto's te maken en wordt dan ook door iedereen uitgebreid gedaan.
Dan weer achterop de brommer en rijden we verder om naar een uitkijkpunt te gaan. Dit was een korte fotostop en gaan nu naar een Japanse tuin toe waar o.a. een gouden pagode staat.
De weg er naar toe is prachtig. Zo rijden we langs het Xuan Huongmeer, dit is een halvemaanvormig meer in het centrum van Da Lat en ontstond na de bouw van een dam in 1919. Op het meer dobberen veel kajaks en waterfietsen in de vorm van zwanen.
En dan komen we aan bij een prachtige tuin, waarin mooie kleine tempels staan waaronder ook een pagode staat met een gouden koepel die schittert in de felle zon. We hebben er enige tijd om rond te lopen en zen te worden. De Vietnamezen houden ook van bloemen die ze ook kweken en exporteren en dat is ook te zien in deze mooie weelderige bloementuin.
Als we allemaal zen zijn geworden kruipen we weer achterop de brommer en rijden we naar onze koffiestop. Voordat we daar aankomen stoppen we nog even bij een prachtig plek waar je een waanzinnig mooi uitzicht heb. En wie zien we daar ook weer verschijnen? Ja hoor de 3 Nederlandse meiden van de dag ervoor. Wat een toeval, ook zij maken een tocht op de brommer. Omdat we hier een groepsfoto willen maken vragen we of zij dit willen doen. En hoppa en weer door.
Dan is daar dan toch eindelijk de koffiepauze aangebroken en genieten we ook hier van de prachtige natuur. Het etablissement is gelegen bij een kleine koffieplantage en de koffie die hier geschonken wordt is van hoge kwaliteit, genaamd Weasel.
Eerst krijgen we nog wat uitleg over de koffie en wordt ons het proces uitgelegd en daarna kunnen we eindelijk gaan genieten van ons bakkie leut. Deze wordt één voor één apart gezet en dus duurt het even voor je het heb. Maar dan is het ook echt genieten!!
Met het fantastische uitzicht is het wederom een mooi rustmomentje en in de inpandige winkel koop ik nog een leuk klein opvouwbaar rugzakje.
We rijden over het platteland, komen door kleine dorpjes en de weg is ook niet al te best dus zit ik nogal veel te schudden achterop de brommer en is het soms lastig om foto's te maken of te filmen.
Dan de laatste stop voor de lunch. We komen aan bij de Elephant Falls. Deze waterval ligt zo'n 30 km. buiten Da Lat en wordt niet veel bezocht door toeristen en daarom is het lekker rustig.
De naam olifant waterval komt doordat dit vroeger een drinkplaats was van olifanten. Van bovenaf heb je al een prachtig zicht op het water en de val ervan die maar liefst 25 meter breed is maar je kunt ook naar beneden lopen als je wil voor nog meer spektakel.
En ja hoor, je raad het al dat ga ik zeker doen. Het is een heel smal paadje en doordat het vochtig is van de waterval is het ook heel glad. Oppassen geblazen dus, gelukkig is er soms ook nog een leuning aanwezig want het paadje heeft niet echt traptreden maar grote stenen die nogal op verschillende hoogte en afstand van elkaar liggen.
Het lijkt wel of je in de jungle loopt, het is hier prachtig!
Na wat geslinger over de stenen en springend over kleine beekjes zijn we dan toch beneden aangekomen en zien we de waterval vanaf de onderkant. En wat is het mooi!! Niet te beschrijven maar ik probeer het wel. Er liggen hier mega grote keien waar je met enig spring en klauterwerk op kunt gaan staan en zo nog een beter uitzicht heb op de waterval die met donderend geraas naar beneden stort. Het is zo fascinerend en wonderschoon. Echt een stukje paradijs op aarde. Natuurlijk ook hier kan ik weer geen genoeg van krijgen en klikt de camera erop los. Wat een schitterende beleving!
En dan moet er ook weer terug gelopen worden en geklommen en ook dat valt niet mee. Want er komen ook weer andere mensen naar beneden en eigenlijk is er geen ruimte om elkaar te passeren, maar met wat improvisatie gaat het toch lukken.
Bovenaan gekomen zien we .........? Ja hoor, de drie Nederlandse meiden hahahaha.......
Onze lunchplek is aan de overkant van de weg. We zitten daar aan het water en is niet groot. We krijgen hier veel kleine gerechten geserveerd en oei ik dacht dat de Vietnamese keuken "light" zou zijn maar ik groei hier gewoon dicht. Het is allemaal even lekker en smakelijk.
Als we uitgegeten zijn stappen we weer bij ons mannetje achterop de brommer en tuffen we naar onze volgende stop. Een klein fabriekje waar zijde verwerkt wordt tot een lap stof.
Van rups, cocon, wassen, spinnen en uiteindelijk een mooie lap stof als eindresultaat. We mogen door de hele fabriek lopen en als we vragen hebben kunnen we die stellen. Heel bijzonder om dit te zien. In Hoi An heb ik wat zijde blouses gekocht die dus op deze manier zijn gemaakt.
Daarna gaan we kijken hoe rijstwijn wordt gemaakt. Je kunt het een beetje vergelijken met het maken van onze zuurkool.
De rijst en alcohol gaat in grote tonnen en naar gelang de tijd gaat het gisten. We hebben het ook mogen proeven, puur met een alcohol percentage van 65%....pfffff... je slokdarm verbrande waar je bij stond.
En dan nog even een kleine stop bij een rozenkwekerij maar dat zag er net zo uit als bij ons in Nederland dus niet zo interessant.
Wat wel interessant was, was onze laatste stop. De verrassing van de dag, een krekelkwekerij. We liepen naar een grote hal waar hele grote witte bakken stonden met wat dode takken van bomen erin en honderdduizenden krekels krioelden daar over de bodem van de bak. Deze krekels zijn dus bestemd voor....... consumptie! En ja hoor, na de rondleiding stonden de krekels geroosterd en al op ons te wachten op de tafel.
Eindelijk mijn kans om insecten te eten. Ze zijn maar klein en er zitten ook nog kruiden op en ze smaakten heerlijk! Een beetje knapperig en ietwat zoet. De meeste van de groep vonden het lekker en sommige keken er alleen maar naar en vonden het toch net iets te ver gaan om het te eten. Ook werd er nog lekkere thee van artisjok bij geserveerd. Je kon de krekels ook kopen en zo kocht ik 2 zakjes om later dit jaar als ik jarig ben te kunnen serveren aan mijn gasten.
Het is een geweldige afsluiter van de dag. We moeten nog een behoorlijk stuk naar het hotel terug rijden en omdat we het rustig aan hebben gedaan die dag zijn we 1,5 later dan gepland op de terugweg.
En daardoor merk je dat de zon al aan het zakken is en het wat frisser wordt achterop de brommer. De mannetjes zijn niet zo blij dat het uitgelopen is en trekken de gashendel helemaal open en zo racen we even later weer het centrum van Da Lat binnen.
Zo af en toe merk ik dat er nog een achtergebleven krekelpootje tussen mijn tanden zit hahah....
We nemen afscheid van onze brommende brommermannetjes. Ze wilden n.l. extra geld hebben voor de 1,5 uur dat het langer duurde.
Mijn mannetje ging er snel als een haas vandoor want onderweg had ie al 2x telefoon gehad en blijkbaar kwam hij nu te laat op zijn volgende afspraak.
Met z'n allen lopen we naar de overkant van de weg waar we nog even van de zon kunnen genieten en aan de borrel gaan. En we hadden weer geluk want het was happy hour!! Joehoeoeoe......
Ik had weer een "sex on the beach" en Kim een "kiss of love". Doordat er bij mij weinig of geen alcohol inzat hebben Kim en ik de cocktails gedeeld. Het werd een dolle boel en dus besloten we om met z'n allen te gaan eten.
Even snel omkleden in het hotel en om 20.15 komen we aan bij het restaurant dat met onze komst bijna vol was. Maar wie zitten er daarbuiten wat te drinken.......... jaaaaaa.... de 3 Nederlandse meiden!! Haha, we komen ook niet van ze af deze reis lijkt het wel. Maar goed, ik bestel een heerlijk stoofpotje dit keer, kip in kokossaus met rijst geserveerd. Het was zoveel dat er helaas geen ruimte meer was voor een nagerecht.
We hebben het deze avond niet al te laat gemaakt want morgen weer een lange busdag voor de boeg. En doordat we de hele dag op de brommer hebben gezeten zijn we best wel moe en slaperig geworden. En we zijn tot de conclusie gekomen dat Sander niks teveel had gezegd dat het een topdag zou worden. Het was super leuk, gezellig, interessant, leerzaam kortom GEWELDIG!
Snel de tas inpakken want morgen naar de grote stad Saigon of zoals ie nu heet Ho Chi Minh City.
Vandaag moet een topdag worden volgens Sander. We gaan een brommertocht maken door Da Lat en omgeving. Om 8.00 uur verzamelen we ons in de hal van het hotel. Sander heeft een pet vol sleutels en daar mogen we er allemaal één uitkiezen. Ik grabbel en heb een sleutel met daaraan een sleutelhanger van Micky Mouse.
Buiten staat een groep oudere kleine mannetjes met hun brommer te wachten om te zien welk persoon die dag bij hen achterop komt te zitten. Ik houd mijn sleutel omhoog en ja hoor een goedlachs mannetje steekt zijn hand op en ik loop naar hem toe. Ik krijg een klein rood Willempies helm in mijn handen gedrukt net zoals bijna iedereen zo'n gekke helm hebben. Het is een hilarisch gezicht al die Willempies bij elkaar en dus zit de stemming er al snel in.
In een lange sliert gaan we op weg en het grappige is dat we nu zelf onderdeel zijn van het drukke verkeer. We rijden dus kris kras over de weg en omzeilen de mensen die de weg oversteken. Het is dus wel even goed opletten want je maakt nogal eens een rara zwieper naar links of rechts.
We rijden langs een mooi meer en door het bos en al snel zijn we bij onze eerste stop, het oude treinstation van Da Lat.
Van buitenaf is het een mooi lichtgeel gebouw met een grote ronde overkapping in het midden van het gebouw. Door de stationshal gelopen komen we uit bij het spoor en daar zien we een locomotief staan met daarachter een prachtig oud treinstel staan. Het zijn witte wagons met lichtbruine houten omlijstingen en decoraties en met een half rond dak.
Het doet een beetje aan een pipowagen denken maar dan veel achter elkaar.
Via het kleine trappetje dat bij elke wagon aan de achterkant zit kun je op het rijtuig stappen en een beetje door de ramen gluren en zo kunt zien hoe het interieur eruit ziet. De één oogt wat luxer dan de andere dus ook toen had je al 1ste en 2de klas.
Het is een prachtig decor om leuke foto's te maken en wordt dan ook door iedereen uitgebreid gedaan.
Dan weer achterop de brommer en rijden we verder om naar een uitkijkpunt te gaan. Dit was een korte fotostop en gaan nu naar een Japanse tuin toe waar o.a. een gouden pagode staat.
De weg er naar toe is prachtig. Zo rijden we langs het Xuan Huongmeer, dit is een halvemaanvormig meer in het centrum van Da Lat en ontstond na de bouw van een dam in 1919. Op het meer dobberen veel kajaks en waterfietsen in de vorm van zwanen.
En dan komen we aan bij een prachtige tuin, waarin mooie kleine tempels staan waaronder ook een pagode staat met een gouden koepel die schittert in de felle zon. We hebben er enige tijd om rond te lopen en zen te worden. De Vietnamezen houden ook van bloemen die ze ook kweken en exporteren en dat is ook te zien in deze mooie weelderige bloementuin.
Als we allemaal zen zijn geworden kruipen we weer achterop de brommer en rijden we naar onze koffiestop. Voordat we daar aankomen stoppen we nog even bij een prachtig plek waar je een waanzinnig mooi uitzicht heb. En wie zien we daar ook weer verschijnen? Ja hoor de 3 Nederlandse meiden van de dag ervoor. Wat een toeval, ook zij maken een tocht op de brommer. Omdat we hier een groepsfoto willen maken vragen we of zij dit willen doen. En hoppa en weer door.
Dan is daar dan toch eindelijk de koffiepauze aangebroken en genieten we ook hier van de prachtige natuur. Het etablissement is gelegen bij een kleine koffieplantage en de koffie die hier geschonken wordt is van hoge kwaliteit, genaamd Weasel.
Eerst krijgen we nog wat uitleg over de koffie en wordt ons het proces uitgelegd en daarna kunnen we eindelijk gaan genieten van ons bakkie leut. Deze wordt één voor één apart gezet en dus duurt het even voor je het heb. Maar dan is het ook echt genieten!!
Met het fantastische uitzicht is het wederom een mooi rustmomentje en in de inpandige winkel koop ik nog een leuk klein opvouwbaar rugzakje.
We rijden over het platteland, komen door kleine dorpjes en de weg is ook niet al te best dus zit ik nogal veel te schudden achterop de brommer en is het soms lastig om foto's te maken of te filmen.
Dan de laatste stop voor de lunch. We komen aan bij de Elephant Falls. Deze waterval ligt zo'n 30 km. buiten Da Lat en wordt niet veel bezocht door toeristen en daarom is het lekker rustig.
De naam olifant waterval komt doordat dit vroeger een drinkplaats was van olifanten. Van bovenaf heb je al een prachtig zicht op het water en de val ervan die maar liefst 25 meter breed is maar je kunt ook naar beneden lopen als je wil voor nog meer spektakel.
En ja hoor, je raad het al dat ga ik zeker doen. Het is een heel smal paadje en doordat het vochtig is van de waterval is het ook heel glad. Oppassen geblazen dus, gelukkig is er soms ook nog een leuning aanwezig want het paadje heeft niet echt traptreden maar grote stenen die nogal op verschillende hoogte en afstand van elkaar liggen.
Het lijkt wel of je in de jungle loopt, het is hier prachtig!
Na wat geslinger over de stenen en springend over kleine beekjes zijn we dan toch beneden aangekomen en zien we de waterval vanaf de onderkant. En wat is het mooi!! Niet te beschrijven maar ik probeer het wel. Er liggen hier mega grote keien waar je met enig spring en klauterwerk op kunt gaan staan en zo nog een beter uitzicht heb op de waterval die met donderend geraas naar beneden stort. Het is zo fascinerend en wonderschoon. Echt een stukje paradijs op aarde. Natuurlijk ook hier kan ik weer geen genoeg van krijgen en klikt de camera erop los. Wat een schitterende beleving!
En dan moet er ook weer terug gelopen worden en geklommen en ook dat valt niet mee. Want er komen ook weer andere mensen naar beneden en eigenlijk is er geen ruimte om elkaar te passeren, maar met wat improvisatie gaat het toch lukken.
Bovenaan gekomen zien we .........? Ja hoor, de drie Nederlandse meiden hahahaha.......
Onze lunchplek is aan de overkant van de weg. We zitten daar aan het water en is niet groot. We krijgen hier veel kleine gerechten geserveerd en oei ik dacht dat de Vietnamese keuken "light" zou zijn maar ik groei hier gewoon dicht. Het is allemaal even lekker en smakelijk.
Als we uitgegeten zijn stappen we weer bij ons mannetje achterop de brommer en tuffen we naar onze volgende stop. Een klein fabriekje waar zijde verwerkt wordt tot een lap stof.
Van rups, cocon, wassen, spinnen en uiteindelijk een mooie lap stof als eindresultaat. We mogen door de hele fabriek lopen en als we vragen hebben kunnen we die stellen. Heel bijzonder om dit te zien. In Hoi An heb ik wat zijde blouses gekocht die dus op deze manier zijn gemaakt.
Daarna gaan we kijken hoe rijstwijn wordt gemaakt. Je kunt het een beetje vergelijken met het maken van onze zuurkool.
De rijst en alcohol gaat in grote tonnen en naar gelang de tijd gaat het gisten. We hebben het ook mogen proeven, puur met een alcohol percentage van 65%....pfffff... je slokdarm verbrande waar je bij stond.
En dan nog even een kleine stop bij een rozenkwekerij maar dat zag er net zo uit als bij ons in Nederland dus niet zo interessant.
Wat wel interessant was, was onze laatste stop. De verrassing van de dag, een krekelkwekerij. We liepen naar een grote hal waar hele grote witte bakken stonden met wat dode takken van bomen erin en honderdduizenden krekels krioelden daar over de bodem van de bak. Deze krekels zijn dus bestemd voor....... consumptie! En ja hoor, na de rondleiding stonden de krekels geroosterd en al op ons te wachten op de tafel.
Eindelijk mijn kans om insecten te eten. Ze zijn maar klein en er zitten ook nog kruiden op en ze smaakten heerlijk! Een beetje knapperig en ietwat zoet. De meeste van de groep vonden het lekker en sommige keken er alleen maar naar en vonden het toch net iets te ver gaan om het te eten. Ook werd er nog lekkere thee van artisjok bij geserveerd. Je kon de krekels ook kopen en zo kocht ik 2 zakjes om later dit jaar als ik jarig ben te kunnen serveren aan mijn gasten.
Het is een geweldige afsluiter van de dag. We moeten nog een behoorlijk stuk naar het hotel terug rijden en omdat we het rustig aan hebben gedaan die dag zijn we 1,5 later dan gepland op de terugweg.
En daardoor merk je dat de zon al aan het zakken is en het wat frisser wordt achterop de brommer. De mannetjes zijn niet zo blij dat het uitgelopen is en trekken de gashendel helemaal open en zo racen we even later weer het centrum van Da Lat binnen.
Zo af en toe merk ik dat er nog een achtergebleven krekelpootje tussen mijn tanden zit hahah....
We nemen afscheid van onze brommende brommermannetjes. Ze wilden n.l. extra geld hebben voor de 1,5 uur dat het langer duurde.
Mijn mannetje ging er snel als een haas vandoor want onderweg had ie al 2x telefoon gehad en blijkbaar kwam hij nu te laat op zijn volgende afspraak.
Met z'n allen lopen we naar de overkant van de weg waar we nog even van de zon kunnen genieten en aan de borrel gaan. En we hadden weer geluk want het was happy hour!! Joehoeoeoe......
Ik had weer een "sex on the beach" en Kim een "kiss of love". Doordat er bij mij weinig of geen alcohol inzat hebben Kim en ik de cocktails gedeeld. Het werd een dolle boel en dus besloten we om met z'n allen te gaan eten.
Even snel omkleden in het hotel en om 20.15 komen we aan bij het restaurant dat met onze komst bijna vol was. Maar wie zitten er daarbuiten wat te drinken.......... jaaaaaa.... de 3 Nederlandse meiden!! Haha, we komen ook niet van ze af deze reis lijkt het wel. Maar goed, ik bestel een heerlijk stoofpotje dit keer, kip in kokossaus met rijst geserveerd. Het was zoveel dat er helaas geen ruimte meer was voor een nagerecht.
We hebben het deze avond niet al te laat gemaakt want morgen weer een lange busdag voor de boeg. En doordat we de hele dag op de brommer hebben gezeten zijn we best wel moe en slaperig geworden. En we zijn tot de conclusie gekomen dat Sander niks teveel had gezegd dat het een topdag zou worden. Het was super leuk, gezellig, interessant, leerzaam kortom GEWELDIG!
Snel de tas inpakken want morgen naar de grote stad Saigon of zoals ie nu heet Ho Chi Minh City.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
