Ik zoek het hoger op......

Zaterdag 26 april

Leve de Koning hoera, hoera, hoera ! Wel een beetje raar hoor maar hier is niets te merken en te zien van Koningsdag.
Vandaag vroeg op zoals gewoonlijk want we gaan het hogerop zoeken.We bereiken het hoogste punt van de reis en wel 4900 meter!
Vandaag gaat onze gids Erica mee. Als we een tijdje onderweg zijn gaan we een coke shotje nemen. We pakken een stuk of 10 cocabladeren, breken een stukje stevia af stoppen dat in de bladeren en stop het in mijn wangholte. Af een toe erop kauwen zodat het prutje zich vermengd met speeksel en de sappen in mijn lichaam komen en dat voorkomt een groot deel dat je hoogte ziekte krijgt. Heb ook nog coca koekjes, coca snoepjes en drinken op de eerste stop coca thee. Nou als ik dan nog niet high ben!
We gaan dus de bergen in, over de Peruaanse pampa en oh wat is het mooi. Het landschap verandert ieder moment. En dan de felblauwe lucht die kleurt met de mooiste wolken. Geen ronde wolken als thuis maar van die mooie vegen, schitterend!
Onderweg kijken we of we vicuña's kunnen spotten. Vicuña's lopen in groepjes van drie of vier. Lama's en alpaca's in kuddes. Op een gegeven moment zien we een hele kudde dus wordt er gestopt voor foto's te maken. Wat bijzonder om ze hier in het wild te zien.
Omdat we dus al op grote hoogte zijn moeten we in slow motion lopen. Ik voel me net een astronaut. Voorzichtig stapje voor stapje naar de dieren toe lopen om een mooie foto te kunnen maken. Heel raar om te merken dat je lichaam zo reageert op de hoogte. De bus is dan ook voorzien van zuurstofflessen in geval van nood.

Dan de eerste koffiestop of in dit geval de cocathee stop. Het is een grote mok met heet water gevuld met coca bladeren en andere kruidentakjes. Het smaakt heerlijk. Ook kun je hier veel kopen wat gemaakt is van de wol van de alpaca's. Sloffen, wanten, mutsen of gewoon knuffels. Vooral de dingen die gemaakt zijn baby alpaca wol is de zachtste. Dit komt omdat het de wol is van een alpaca als hij voor het eerst geschoren wordt.
Onderweg weer een heerlijke lunch genoten. Ze houden hier van veel en lekker eten dus vaak als lunch een groot warm en koud buffet.
We zijn tijdens deze rit dus over de hoogste pas gereden en wel 5000 meter!
Helaas is Yolanda toch getroffen door de hoogteziekte. Ze is even van de wereld geraakt door zuurstofgebrek. Daarna overgegeven en veel hoofdpijn. 's Avonds de dokter erbij geweest en spuit gekregen maar het is gelukkig daarna weer snel goed gegaan.

Aan het einde van de middag komen we in Chivay aan bij een heel leuk hotelletje, Mamayacchi. Aan de buitenkant doet het iets Engels Cottage aan maar binnen juist weer Indiaans. Een prachtige tuin er omheen en een werelds uitzicht met de bergen en een vulkaan op de achtergrond. De vulkaan is nog in werking dat is te zien doordat er een klein pluimpje witte rook te zien is. Het is de Ampata. Ooit is een Inca meisje van 14 jaar, Juanita, in deze vulkaan geofferd aan de goden. Ze werd door de Inca's met allerlei middeltjes zwaar verdoofd zodat ze er zelf niet zoveel van zou merken en vervolgens kreeg ze een klap op haar achterhoofd. Dat blijkt later uit de gemaakte röntgenfoto's. Juanita is in 1996 in het ijs op 6000 metr hoogte gevonden. Haar mummies ligt nu in een museum in Arequipa.

Ik moet me snel klaar gaan maken want met zijn vieren gaan we naar een gezondheidsbad met helende werking naar men zegt en je er 10 jaar jonger uit gaat zien. Dus ja je begrijpt het al ik stond voor in de rij. Met de bus worden we een eindje weg gebracht maar het laatste stukje lopen we. Je ziet dan echt hoe mooi de natuur is. Prachtige bloemen die je alleen maar kent uit een boeket groeien hier gewoon in het wild. Wat bijzonder en mooi. De zon gaat inmiddels al een beetje zakken waardoor het licht wat op de bergen valt alles nog mooier doet aanzien.
Dan nog een lange trap naar beneden lopen, het bad ligt in een soort kleine kloof, hoe mooi wil je het hebben!
We kleden ons om en gaan het bad in. Het water is 37 tot 40 graden warm. Je mag er maar 30 minuten in doordat er zwavelzuren inzitten. Het is ook lang genoeg want ook mede door de ijle lucht en de warmte van het water. Even douchen, aankleden en terug naar hotel voor het avondeten. Maar ja als je een trap afgaat moet je die ook weer op. Het waren 213 treden!! Nou dat loop je dus niet in 1 keer. Moest toch regelmatig ff een pauze nemen om op adem te komen want het was hier 3900 meter hoog en ja dat merk je dus. Met de bus naar hotel en toen gegeten. De lekkerste en vreemdste gerechten stonden op het menu maar bijna allemaal even lekker. Daarna tas weer klaar gemaakt voor de volgende dag en lekker slapen gaan.


Zondag 27 april.

5.00 Opstaan want om 6.00 vertrekken naar de Colca vallei waar we condors gaan spotten. Deze zijn er alleen 's morgens en je moet geluk hebben dat je ze kan zien. Na het ontbijt dus afscheid nemen van ons mooi en lieflijk hotelletje om richting Puno te gaan. Het wordt een lange busdag.
Onderweg komen we vele vulkanen tegen, sommige nog actief andere in ruste. Zo is er de Sabancaya van 5976 meter hoog of de Ampato van 6380 meter hoog. Bij sommige zie je dus wat kleinen rookpluimpjes boven de krater. We rijden over een lang en onverhard zandpad en worden dus behoorlijk door elkaar geschud.
Intussen zijn we in de vallei aangekomen en deze is schitterend, overweldigend mooi. De vele soorten bomen, bloemen, planten en ook cactussen in alle maten en kleuren. Ook zijn er veel terrassen te zien, dat lijkt op de rijstterrassen. Vele vlakken en verschillende hoogten en kleuren, waanzinnig!!!
Gelukkig maken we regelmatig een stop om foto's te maken als dat lukt want het is natuurlijk maar zo'n piepkleine uitsnijding van het geheel. Heel indrukwekkend allemaal.
Om 8.00 komen we op de plek waar we condors hopen te zien, de Cruz del Condor. Gelegen in een prachtige diep gelegen kloof. Omdat het hier ontoegankelijk is, is het een goede schuilplaats voor de condor. De spanwijdte van deze vogels zijn ruim 3 meter. We gaan het laatste stukje lopen en ook hier weer de pracht van de natuur om me heen en de stilte.
En dan opeens........... een condor!! Wauw geweldig!! Wat een vogel als die voorbij zweeft want vliegen doen ze niet echt. Ze zweven op de thermiek in de lucht.
We lopen nog verder naar de plek waar ze zich een beetje verzamelen. Daar aangekomen zie je de een na de ander voorbij komen. Het is heel lastig om ze op de foto te krijgen en de camera heeft het dan ook druk. Ook ff een filmpje gemaak want dat ze mooi en bijzonder zijn wil ik wel op beeld vastleggen.We hadden ook geluk dat het er zoveel waren +/- 25 deze ochtend want ze laten zich niet altijd zien in zulke grote getalen. Wat een bofkont ben ik toch.
Dan in de bus en dezelfde route weer terug. We maken nog even een stop bij de locals die daar met hun koopwaar langs de kant van de weg staan. Soms best wel spannend want het is een onverharde weg, zonder vangrail langs diepe ravijnen. We vertrouwen onze chauffeur Henri op zijn goede rijkunsten.
We rijden weer terug naar het plaatsje Chivay om de lunch te gebruiken, een wel heel bijzondere zal blijken.

Weer een warm en koud buffet en wat ligt me daar aan te kijken? Inderdaad de cavia! Het is een typisch gericht voor deze streek. Lonneke en ik hadden besloten om deze te gaan proeven. Er lag dus een kopje compleet met tandjes. Heb deze gepakt omdat dat wel leuk was voor de foto. maar niet opgegeten. Ook een pootje en het smaakte inderdaad naar kip. De buitenkant was lekker krokant. Heb dus al alpaca op en nu cavia, wat zal het volgende vreemde zijn?

Vanaf nu moeten we vele uren reizen voor we in Puno aankomen. Onderweg stoppen we nog enkele keren voor een plasstop en om water e.d. te kopen en ook bij het hoogste punt 4910 meter! En bij de laatste heb ik heerlijk warme sloffen gekocht van baby alpacavacht. Wat zullen mijn voetjes het de komende winter het lekker warm hebben.
Maar dan voel ik langzaam aan niet lekker worden. Het vele reizen in combinatie met de hoogte gaat ook zijn tol eisen. En ook omdat mijn nek niet wil meewerken. De spuit heeft tot nu toe geen resultaat en geeft dus nogal wat pijn helaas. Bij aankomst in Puno ben ik dus een wrak. Misselijk, hoofdpijn gewoon heel veel blehhh......
Van Remco heb ik pillen gekregen tegen de misselijkheid. Na die ingenomen te hebben en ff gerust lijken ze te gaan werken. Ik ga snel naar de hotel lounge om mijn mail te checken en weer snel naar boven. Hopen dat het morgen weer beter gaat.
Het is hier best wel koud dus na een warme douche het bed in gegaan. Nog een droog broodje proberen te eten met water en toen gaan slapen........zzzzz....zzz....zzz..zzz...zz.z..zzz.zzzz