Fietsend door India..............

Donderdag 29 maart.

Vanochtend vroeg op want vandaag staat de langste route gepland, 460 km. dus een uurtje of 12 "bussen".
De avond ervoor boodschappen gedaan om de eerste uurtjes door te kunnen komen. Koekjes, bananen, water en cola. Precies op tijd! (zoals altijd) 05.45 rijden we, nog in het donker Agra uit. Ik installeer me nog ff in de slaaphouding maar helaas het slapen lukt niet.
Dan hoor ik Corine opeens zeggen: ik zie de poependen mannen! Wat blijkt, 's morgens vroeg gaan vooral de mannen maar natuurlijk ook wel vrouwen maar die zie je niet zo snel, het veld in om hun behoefte te doen. Dus poepen in groepsverband langs de kant van de weg. Zie je zo'n rij koppies boven het gras uitsteken. Ja dat India blijft je verbazen. Om een uurtje of 8.00 is het tijd voor ontbijt. We laten het ons goed smaken vooral de JAM!! ;-)
Dan weer verder. Helaas hebben we vandaag niet zo'n goede weg en dan druk ik me nog zachtjes uit. Het is gewoon een kl*te weg! Hele happen zijn er uit het wegdek zodat de chauffeur van rechts naar links, slingerend rijd om de gaten zoveel mogelijk te kunnen ontwijken wat natuurlijk bijna niet lukt. Ook zijn de zijkanten van de weg afgebrokkeld dus we schudden en hobbelen wat af vandaag. Kortom het is één groot drama maar we moeten wel want er is geen andere weg.

Voor de lunch is er weer een mooie locatie gekozen. Met een prachtige tuin buiten en binnen hangen er grote kroonluchters, chique gegraveerde glazen en deftig bestek. En wat eten we vandaag? Soep met naan, helemaal in stijl dus ;-) Grapje.... want het was heerlijk en hebben ervan genoten. Daarna gaan we even het dorpje Orcha in. Er staat een grote verlaten tempel die we bekijken en slenteren daarna wat langs de kraampjes en door de straatjes. En weer is het rond de 40 gr. Warm maar o zo fijn! De waren op de kraampjes zoals, verse koekjes staan daar zonder koeling maar met veel vliegen uitgestald.

En we hobbelen en hobbelen en nog meer gehobbel en weer verder.Het wordt nu toch wel heel veel en voor de chauffeur Mr. Roshan is het een hele opgave om zo lang over zo'n weg te moeten rijden maar hij doet wat ie kan en hij doet het super goed! Eindelijk zijn we dan om 19.00 bij hotel Greenwood aangekomen. Een mooi hotel zo te zien in een rustige omgeving. Net wat we nodig hebben na zo'n dag.
Dan nog ff een fiets uitzoeken bij mr.Bilal voor de fietstocht van morgen.
Leo & Marian, Gerry, Niels en ikzelf gaan diezelfde avond al een fietstochtje maken. We gaan in het dorp eten zo'n 20 min. fietsen. Heerlijk ff de benen strekken na zo'n dag in de bus. Omdat er geen licht op de fiets zit gebruiken we onze zaklamp. Ook moeten we aan de linkerkant van de weg fietsen en dat gaat goed. Bij Bella Italia hebben we lekker gegeten en gedronken en een paar uur later weer op de fiets terug alleen dit keer zonder Niels. Ach zeggen wij, we weten de weg wel hoor! Maar na 20 min. fietsen beginnen we toch te twijfelen want het duurt toch wel erg lang voor we het bord Greenwood tegen komen. Omdat er ook geen straatverlichting is, is het dus pikkedonker. Dan maar eens even de weg vragen bij mensen die buiten zitten. Wat blijkt... zijn het de buren van het hotel wat 50 meter verderop zit hahah....
Een leuk einde van een lange dag.

Vrijdag 30 maart.

Vanmorgen staat de fietstocht gepland over het platteland. Om 8.00 is het al 25 gr. dus dat beloofd een warme dag te worden. Via de verharde weg slaan we even later af en rijden over een zandpad verder. Lekker stoffig maar we zijn intussen wel wat gewend. We fietsen langs een klein marktje en stoppen er ook even, altijd leuk of eigenlijk ben er dol op met mijn marktverleden. Alleen zijn er niet veel kaaskramen te vinden. Dan fietsen we door naar een klein boerderijtje. De velden staan er vol met rogge. Ze hebben hier 3 oogsten per jaar. Rogge, daarna rijst en dan kikkererwten.
En door de mooie velden vol met bomen met prachtige rode/oranje bloemen (Chula), bergen en al wat nog meer, is het geweldig om hier te fietsen en te gnieten van de rust. Ja India heeft dus ook een rustige kant.
De temp. loopt snel op en het is snel al 40 gr. Je voelt hem gewoon branden, nou ja krijgen we een lekker kleurtje. Dan naar een nomadendorpje dat door de regering wordt ondersteund. Zo is daar een inentingsprogramma gestart. Afgelopen februari zijn de eerste ingeënt. En boven de deuropening wordt dat dan aangegeven met een P en dan de datum. Ze hebben zelfs een huisnummer. Dat is een T met daarachter een nummer. Best uniek dus voor India dat je geregistreerd staat. Er is zelfs een schooltje en het dorp is heel erg netjes en schoon voor Indiase begrippen. Gemiddeld hebben ze hier zo'n 13 kinderen! De vloeren en deurstijlen worden hier ingesmeerd met koeienpoep wat de vliegen tegenhoud. Klinkt wellicht raar maar het werkt wel en ziet er zelfs decoratief uit.
Dan weer hop op de fiets naar het volgende. Ik geniet met volle teugen van dit heerlijke rustmoment. Een mooie strakke blauwe lucht oh ik hou er zo van.

Dan komen we bij een klein tempeltje terecht waar een man hard zit te trommelen en zo de mensen oproept om naar de tempel te gaan. Wij aanschouwen dit tafereel vauit de schaduw van een ander ongebruikt tempeltje. We drinken cola, eten koekjes en chips, het lijkt wel vakantie!
Dan zie ik opeens 2 voeten naast me staan die onbekend en nogal héél erg vies zijn. Ik zeg dat tegen Marianne en die begint te lachen met haar aanstekelijke lach, ik zeg dan nog: hij heeft zelfs kalknagels maar dan zwarte en ja toen was het hek van de dam. We kwamen gewoon in een lachstuip terecht. En het was al zo warm.. en als we elkaar aankeken dan begonnen we weer te gieren en te gillen van de lach.hahahahahahah......hihihihihihih.......hahahaha.........Ach ja je kan maar lol hebben om iets oonbenulling maar leuk was het wel!
Dan fietsen we terug naar het hotel en nemen een douche want dat hebben we wel verdiend.
Vanmiddag naar de erotische tempels, oh oh wat zou daar toch te zien zijn?

Na een kort tukkie te hebben gedaan..pfff.. kostte toch wel veel energie hoor dat fietstochtje, gaan we 's middags met 4 rijdende tukkies naar het dorp toe waar de erotische tempels zijn.
De tempels liggen ook dit keer weer in een prachtige aangelegde tuin.
En dan op zoek naar die afbeeldingen. Spannend hoor, lijkt wel een spelletje wie vindt de eerste. Nou er zijn er genoeg. Ook deden de mensen het veel met paarden en olifanten in die tijd en zonder géne zijn ze uit steen gehouwen en sieren ze de muren van de tempels. Maar ook mannen en vrouwen in soms onmogelijke posities en in allerlei standjes staan op de muren van de tempels afgebeeld. Ondanks steen niet echt een stijve bedoenig, oeps......;-)
's Avonds maar weer bij Bella Italia gegeten, gezellig op het dakterras.
Morgen rijden de chauffeur en zijn bijrijder ons naar de laatste bestemming en daarom zijn er leuke, grote erotische kaarten gekocht met pikante standjes waar we allemaal wat opschrijven om ze te bedanken voor de afgelopen 3 weken dat ze ons veilig door India hebben gereden. Bijn 3500 km.
Nu terug naar het hotel om daar nog mijn verslag te schrijven.Ik zit daar samen met de manager? in een groot kantoor. Maar na een tijdje gaat ie weg en zit ik helemaal alleen in die kamer. De rest van het hotel is al bijna donker, de gasten slapen al dus doe ik later de laatste lichten maar uit.
Nog snel daarna de koffer inpakken want morgen gaan we naar............ Varanasi. Ik kijk er al naar uit. Wordt nog gekker, en krankzinniger, kan bijna niet maar ik ga het zien.

Zo dit was ie weer voor nu. Helaas komt het einde langzaam dichterbij maar daar wil ik nog niet teveel aan denken want er staan nog mooie dingen te gebeuren.
Ik zeg: bas ( Hindisch) oftewel; het is genoeg.

Truste en tot de volgende.......