Op de mountainbike tour

Donderdag 24 april

Vanmorgen rond 09.00 dus met de nachtbus aangekomen in Arequipa. Een prachtige stad met vele kloosters en kathedralen en is omgeven door meerdere vulkanen. De hoge bergen met besneeuwde toppen is een prachtig gezicht zich aftekenend tegen een felblauwe lucht.
Intussen zitten we nu op een hoogte van 2325 meter. Langzamerhand komen we steeds hoger. Vanaf nu moeten we het rustig aan gaan doen om vast te gaan wennen aan de hoogte. Niet meer roken en alcohol drinken en wat lichter voedsel dus geen zware maaltijden meer en .......drinken. Heel veel drinken. Richtlijn is zo'n beetje voor iedere duizend meter 1 liter water. Dus vanaf vandaag minimaal 3 liter vocht. Water maar ook cola voor de suiker of de heerlijke verse vruchtensappen tellen mee. Het is heel belangrijk om dat te doen en zo niet dan kun je last krijgen van de bekende hoogteziekte. Om dat tegen te gaan heb ik vanmiddag op de markt coca bladeren gekocht met een stukje stevia. Je stopt dan een klein stukje stevia in een blad en stopt dat in je wangholte. Af en toe kauw je er op maar het moet zich gaan vermengen met het speeksel. Net zoiets als de vroegere pruimtabak.
Bij elkaar stop je zo'n 8 tot 10 bladeren in je mond en dan wordt je een soort van ontspannen....... ;)
Moet er wel voor zorgen dat ik er geen een mee naar Nederland terug neem anders kon ik wel eens de buurvrouw van Joran van der Sloot worden in Lima.

Maar goed na aankomst in hotel Casona Plaza en de koffers op de kamers stonden gingen we ontbijten op een dakterras midden in het centrum aan het plein Plaza de Armaz. Een heerlijk vers gebakken eitje met bacon ging er wel in.
Dan opeens een hoop herrie op straat. Een demonstratie van de ouderen partij kwam eraan. Veel oude mannen en vrouwtjes zelfs voorzien met stokken liepen in demonstratie mee en zelfs de politie voorzien van schilden sloten de rij en moesten er voor zorgen dat het niet uit de hand zou gaan lopen.
Na het ontbijt ging de groep zich opsplitsen. Wij, Henk en Yolanda en Kees en Lonneke en ik gingen eerst het Jezuïetenklooster bekijken en daarna liepen we over de overdekte markt. Daar keek ik mijn ogen weer uit. Wat een kleur en geur. Zoveel verschillende soorten fruit en zo mooi uitgestald.
Aan het eind hebben we ons zelf verwend met een vers sapje gemaakt van mango met maracuja. Wat een bom vitaminen was dat zeg!

Dan naar het hotel terug en heb mijzelf een vrije middag gegeven. Vanavond uit eten geweest en stond er de beroemde cavia op het menu. Helaas zat het restaurant helemaal vol en moesten we uitwijken naar de buren. Die hadden geen cavia maar wel een alpaca op het menu. Dat is een soort lama. Dus die maar geprobeerd en moet zeggen het smaakte heerlijk. Weer een ervaring rijker. Nu maar hopen dat ik morgen niet spontaan gaat spugen als een alpaca.
Morgen een druk programma maar eerst ff tukkie gaan doen.


Vrijdag 25 april

Na het ontbijt zijn we met een deel van de groep een realitytour gaan doen. Bij een ander hotel nog een Belgisch echtpaar opgehaald en daarna de stad uitgereden.
Als eerste gingen we naar een markt aan de buitenkant van Arequipa. Hier was echt veel verse aanvoer van vooral vis maar ook groente en fruit. Ook is er een afdeling fruit wat van minder kwaliteit is maar dat wordt dan gebruikt voor b.v. het maken van jam. Onze gids was Miquel en sprak redelijk Nederlands omdat hij dat studeert.
Het is weer een heel ander soort markt dan die van gisteren. Deze is meer te vergelijken zoals wij die kennen. Ook al hou ik niet van vis, toch is er vaak bijzondere soorten te zien. Alles ligt uitgestald zonder koeling. Van grote inktvissen tot een klein soort sardientje met een leuk geel staartje. Of vissen van wel een meter lang en 25 cm. dik.

Na de markt gaan we naar een steengroeve. Grote bijna witte rotsen (Sillar) komen ons tegemoet en we dalen af in de groeve. Het is er heel erg stil maar in de verte horen we toch een zacht getik. Het blijkt dat er 2 mannen bezig zijn om stukken rots los te bikken. Een van de mannen is 80 jaar, krom als een hoepel en dus niet langer dan ongeveer 1.30 is daar ook aan het werk. Witte sportschoenen, een touw om zijn middel om zijn veel te wijde broek enigszins op te kunnen houden en grote hoed op het hoofd voor de zon die daar volop schijnt. En doordat de rotsen zo wit zijn reflecteert het ook nog eens.
Dan gaan opeens de schoenen uit, pakt twee rode touwen beet die daar hangen en zo klimt hij tegen de rots op. Een man van 80 jaar!!! Het was zo triest om te zien.
Onze gids Miquel had op de markt wat aardappelen gekocht en aan hem gegeven. Ook wij hebben hem wat sols toegestopt.
Het is snikheet in de groeve. Het witte vulkanische gesteente weerkaatst de zon waardoor het extra heet is. De witte stenen worden gebruikt voor het bouwenvan goedkope huizen. Ook de kathedraal is ervan gebouwd. Arequipa wordt ook wel de witte stad (Ciudad Blanca) genoemd.
Miquel vertelt dat ieder arm gezin hier een stuk of zeven kinderen heeft, omdat er vier nodig zijn voor " de oude dag" van vader en moeder en meestal overlijden er een stuk of drie in de steengroeve.

De volgende stop was een begraafplaats. Daar wordt je begraven op een plek die wordt bepaald door welke omstandigheid je bent doodgegaan. Zo is er een stuk voor kinderen, of als je vermoord bent, of door een ongeluk of gewoon een natuurlijke dood. Ook is er een soort muur waar je ingeschoven kunt worden. Dit is als je geen geld genoeg heb om in de grond begraven te worden.
Het ziet er best vrolijk uit. De vele grafhuisjes hebben mooie versieringen. Één maal per jaar is er een groot feest. Dan worden alle families van de doden uitgenodigd. In de huisjes wordt eten voor de doden gelegd. Ratten eten dat op, maar de bevolking geloofd dat de dode het opgegeten heeft. Ook wordt er eenbiertje of colaatje in een gat in de grond gegoten voor de dode.

Dan bezoeken we nog een schooltje en een gaarkeuken. Twee projecten die zijn gefinanceerd doordat er toeristen net als wij deze tour boeken. Het geld dat wij ervoor betalen wordt dus gebruikt om dit op te zetten.
Op de terugweg werden we door de politie aangehouden. De reality tour is geen officiële reisorganisatie en de chauffeur heeft ertegen moeten praten om met ons door te mogen rijden. Eigenlijke wilde de corrupte agent smeergeld zien maar met een busje vol Hollanders en Belgen leek hem dat waarschijnlijk toch niet zo'n goed idee. Dan zouden we zien dat hij corrupt was.
Daarna terug naar hotel en snel bij de buren ff een broodje gegeten.

Toen moest ik me klaar gaan maken voor de volgende activiteit, de mountainbike tocht. Samen met Mark & Susan en Annemie worden we om 14.00 opgehaald bij het hotel en gaan naar de fietsenwinkel annex touristenbureau toe. Daar krijgen we een helm, handschoenen en natuurlijk een fiets. Gerald is onze begeleider. En dan gaan we op weg. Het is een hele toer om de stad uit te komen. Arequipa heeft 1 miljoen mensen en het verkeer rijdt niet zoals bij ons. Na ruim een half uur met soms best wel gevaarlijke situaties komen we in het buitengebied aan. En dan staat ons de eerste klim te wachten. Ik denk een procent of 7. Vol goede moed zet ik in maar het ging al langzamer en langzamer, tong hing al bijna op de stang en toch maar afgestapt.
Toen heeft Gerald de versnelling een verzetje lager gezet en toen ging het wel weer. Boven aan de heuvel werden we wel beloond met een fantastisch uitzicht op besneeuwde bergtoppen.

Nadat we weer bijgekomen waren vervolgden we onze weg. Het asfalt had intussen plaats gemaakt voor zand, stenen en flink wat hobbels en werd het goed uitkijken en sturen.
Een berg op is wat maar een steile helling die bestaat uit gladde ronde keitjes naar beneden is ook een uitdaging hoor! Je moet goed uitkijken met remmen en soms voelde ik het achterwiel wel eens wegglippen.
Heelhuids beneden aangekomen rijden we verder op een zandweg. Langs de kant van de weg zien we een man en een vrouw met grote netten gevuld met wortels die ze wassen in een klein stromend beekje.

En dan komen we in een file terecht. Gelukkig kunnen we er met de fiets langs en even later mogen we ook niet verder. Er is een feest aan de gang. Verschillende groepen stellen zich hier op helemaal uitgedost in kleurrijke kledij. Een beetje carnaval maar dan in het klein. Kleine kindertjes van een jaar of vieren liepen te huppelen in hun feestpakjes. Daarachter een groep in het wit gekleed, belletjes aan de benen en zo dansten ze door de straat. Ook een grote King Kong aap liep er tussen. Heb nog even met hem gedanst in de optocht. Uiteindelijk zijn we er voorbij gegaan en een zijweg ingeslagen. Na een tijdje hielden we weer een stop en kwamen er twee vrouwen aanlopen met roof vogels. Na ze 1 sol gegeven te hebben kon je met ze op de foto en voor ik het wist zetten ze allebei de vogels op mijn arm. Heel grappig natuurlijk. Later hoorde ik van Remco dat ze als jonkie uit hun nest zijn geroofd en zo tam zijn gemaakt om geld te verdienen. Dat is dan wel weer zielig.

We vervolgen onze weg en dan opeens zijn we weer in de optocht beland. Maar nu wordt er bij een tribune door de verschillende groepen hun dans door een jury beoordeeld. Het is een ware happening waar het hele dorp is voor uitgelopen.
We bekijken twee dansen maar besluiten om weer terug naar het hotel te gaan. We moeten nog een aantal kilometers dus hoppa op de pedalen. Onderweg zie ik nog wel de zon prachtig ondergaan. Ik stop snel ff om er een foto van te maken.
Dan komen we weer langzaam in de stad terug en daar is het nog drukker dan op de heenweg.
Getoeter, Kris kras rijden de auto's door elkaar en wij met onze kleine fietsen moeten onze weg zien te vinden. Op een gegeven moment weet Gerald de drukte een beetje te vermijden door een straatje door te gaan en dan moeten we nog 7 blokken en komen dan weer bij de winkel terug. Intussen wel helemaal door elkaar gerammeld en total loss.
We lopen terug naar het hotel en heb dan nog een half uur om me op te friseren want daarna gaan we culinair uit eten. Ja het mag wat kosten. Het is een wat chique zaak met een goede chef kok. Ik heb drie soorten vlees. Rund, varken en alpaca, met heerlijke sausjes en een ratatouille van groenten. We krijgen allemaal een papieren slab om wat wel grappig is.
En dan naar bed want het was een lange, lange vermoeiende dag.