Avonturen in Siwa

Zondag12 april


Het was een korte nacht. Het duurde ff voor ik in slaap viel en voor de wekker afging was ik alweer wakker. En die liep om 7.00 af. Er was vers brood, fruit en heerlijk broodbeleg. De tas wordt weer ingepakt want vandaag gaan we op weg via Marsa Matruh naar de Siwa oase. In het huis liggen veel kleden en ja hoor dan gebeurd het. Ik blijf haken en hoppa daar lig ik maar ook mijn camera valt uit mijn handen. Nee niet weer hé ! Gelukkig niks bezeerd maar de camera wel. Heb nu alleen nog zwart wit beelden grrr... Gelukkig heb ik nog een camera bij me en de telefoon maar toch is het weer balen.
Alle koffers en tassen worden op het dak van de jeep geladen en met touwen vast gezet. Het is 9.00 en we proberen de stad uit te komen. Het valt op zich nog mee met de drukte. Wel zie ik de oude stoffige stad met kraampjes langs de kant van de weg met etenswaren en zo. Niet veel veranderd in al die jaren.
We stoppen nog ff om water in te slaan en gaan dan echt op weg. Het is een lange weg naar onze bestemming. Het duurt ff maar dan gaat het landschap eindelijk over in woestijn yeahhh......

Onze eerste stop is het Militaire Museum. Een mooi gebouw met aan de overkant van de weg uitzicht op zee. Het waait hier ook hard maar de zon schijnt heerlijk. We zijn de enige bezoekers. Er zijn verschillende zalen. De Engelse, Egyptische, Italiaanse en Duitse. Ze verbeelden hoe de oorlog is verlopen. Het is er niet groot maar wel leuk om te zien.
Daarna wandelen we een stukje en komen dan bij de Militaire Begraafplaats. Groot en indrukwekkend. Ook hier zijn de soldaten op jonge leeftijd gestorven, tussen de 20 en 30 jaar oud.
Er zijn verschillende afdelingen zoals, Nieuw-Zeeland of Engeland. Ook de grafstenen verschillen wat denk ik zo te zien te maken heeft met de rang die ze hadden. In het midden staat een groot monument en het is er verder keurig onderhouden met mooie bloeiende bomen en planten.

Dan rijden we weer verder langs de prachtige blauw/groene zee. Helaas gaan we er niet naar toe. Misschien later nog. Even verderop stoppen we bij een 3 tal kleine gelegenheden. Waheed gaat op onderzoek uit om te kijken of we er kunnen lunchen. Bij de tweede zijn we welkom. Binnen is er aan twee kanten een licht verhoogde vloer met kleden erop. We trekken onze schoenen uit en nemen langs de wand plaats op de grote kussens die daar liggen. Dan worden er twee tafeltjes neergezet en komen er twee grote schalen met heerlijke rode rijst en grote stukken schapenvlees.
Ook zijn er de welbekende grote ronde platte broden en kleine bakjes met gegrilde aubergines en pepers. Zóóóó ... lekker allemaal! We gaan eten op z'n bedoeïens. Je scheurt een stuk brood af en daarmee pak je een stuk vlees of wat dan ook en eet het zo op. Vooraf hadden we soep, lichtelijk zout maar lekker.
Wat een verschil met de reizen die ik anders maakt. Er is alle tijd en geen gehaast, dit is pas leven.....

Na het heerlijke eten een beetje doezelig geworden dus tijd voor een tukkie in de auto. Heb n.l. de afgelopen nacht maar 2,5 uur geslapen. Dan word ik wakker gemaakt omdat we in Marsá Matruh zijn. De plaats waar we zullen overnachten voordat we morgen naar Siwa gaan. Het huis staat aan de boulevard met uitzicht op een baai. Het waait er enorm maar het uitzicht is grandioos. We zitten aan de Middellandse Zee en doordat ze hier een dam hebben aangelegd is er dus die baai ontstaan. In de zomer komen hier de Egyptenaren uit de stad vakantie vieren. Nu is het er rustig.
De kamer bevindt zich op de vijfde verdieping en we hebben er een groot terras bij met uitzicht op de baai.
We gaan eerst maar weer eens aan de borrel. Voor mij geen bier maar ID. Een soort breezer met watermeloen smaak maar wel 10% alcohol. Mmmm..... De sfeer is ontspannen en bijzonder goed. We lijken wel een gelukkige familie. Heel bijzonder als je weet hoe de groep ontstaan is.
Dan gaan Waheed en Walid even langs een garage met de auto voor nieuwe olie.
Valérie, Fahrid en ik gaan dan een stuk lopen langs de boulevard.
's Avonds gaan we uit eten bij Abdu Kofta. Een gezellig restaurant in het centrum. We werden daar naar een kleine ruimte begeleid waar wederom kussens op de grond liggen en een tafel in het midden. Schoenen uit en met een gordijn wordt de ruimte afgesloten. Al snel worden flessen water gebracht en daarna de vele sausjes, rauwkost en nog veel meer lekkernijen. Tien minuten later de kofta. Heerlijk vlees dat ik me nog herinnerde van jaren geleden. Met een stuk brood neem je de kofta en dan dip je ermee in de sausjes e.d.
We hebben de grootste lol met elkaar. Steeds roepen we: Abduuuuuu..............Kofta!!!!!!!
Dit is zo genieten!! Terug naar het huis sluiten we de dag af met nog maar een borrel. Tis tenslotte vakantie en hier hebben ze alcohol. Zodra we in de woestijn/oases zijn dan is het over met de alcohol.


Maandag 13 april.


Uitgeslapen tot 9.00 hoe luxe is dat? Waheed was al bezig het ontbijt klaar te maken en Walid was brood en eieren kopen. Dan worden er heerlijke omeletten gebakken en buiten op het terras opgegeten.
Om half 11 maken we aanstalten om te vertrekken. Alles wordt weer op de jeep geladen en dan eindelijk echt op weg naar Siwa, een oase bij de Libische grens. Het schijnt er prachtig te zijn dus..........
In de auto is het steeds erg gezellig. Veel muziek en zover als het kan dansen erbij. We klappen en zingen dat het een lust is en dit soort sfeer heb je dus niet echt als je met een georganiseerde groepsreis meegaat.
Ik hou er zo van !! Onderweg zijn er een paar politieposten. Bij één ervan moest Waheed de inhoud van zijn koffer laten zien. Niks aan de hand natuurlijk maar ja dan hadden ze ook eens wat te doen want zoveel auto's rijden er niet.

Aan het begin van de middag rijden we de Oase Siwa binnen. Heel veel palmbomen zie ik, alleen jammer dat er een dikke laag stof op zit. Een buitje regen erover en het zal een wereld van verschil zijn.
De eerste stop is in het kleine centrum van Siwa bij restaurant Abdo. We genieten daar van een heerlijke lunch, rijst met kip. En oh wat is die rijst toch lekker. Het lijkt hier wel of de tijd heeft stil gestaan. Ezeltjes met een karretje erachter waar wel twee mensen in kunnen is de taxi!
Maar ook worden de ezels gebruikt om de plaatselijke handel te vervoeren.
En dan op naar het hotel. Een klein paradijsje staat ons te wachten. Mooi zwembad, prachtige tuin met bloemen. Maar helaas het gaat niet door. Ze willen dat de twee jongens als volwassenen worden berekend maar dat willen Waheed en Walid niet. Dus op naar een volgend hotel. Die is snel gevonden en doet niet onder voor het eerste.
De koffers worden uitgeladen en ik krijg mijn sleutel van huisje nr.........42. Wat grappig net als thuis hihihi.... Maar oh toch niet, het wordt veranderd in 44, een etage hoger. Ook goed. We relaxen even en later gaan Valérie en Fahrid, Alexis en Kevin en ik een stukje wandelen. We lopen naar het oude gedeelte van het centrum en klimmen daar omhoog. Vanaf het hoogste punt heb je een magnifiek uitzicht over het dorp en in de verte een groot meer . Na even gewacht te hebben zien we een schitterende zonsondergang. Wow!!! Zo mooi! We lopen nog wat rond en gaan dan met zijn allen weer naar Abdo restaurant. Vanavond staat er spaghetti bolognese op het menu.
Valérie heeft toen ze vorig jaar in Egypte was een Duitse vrouw ontmoet en zij woont nu in Siwa. Walid heeft haar gebeld en zij eet vanavond met ons mee.
Na het eten nodigt ze ons uit om bij haar thuis nog wat te gaan drinken. Ze rijdt met ons mee want haar huisje is niet zo gemakkelijk te vinden. Na wat geslinger in het donker en over een zandpad met grote kuilen komen we aan bij een grote palmboom en daar is een hek te zien wat de toegang tot haar huis is. We lopen door een grote tuin met vele verschillende bomen en krijgen daar uitleg over. Eén van die bomen heeft ienimini appeltjes ter grootte van een knikker. Ook staat er een moerbei boom met heerlijke vruchten eraan.
Het huis bestaat uit een woon/slaapkamer en een klein keukentje. De muren zijn allemaal beschilderd met grote zonnebloemen en als je goed keek zag je er steeds een liggende vrouw in terug komen. Ze noemt zichzelf kunstenares, nou ja het is maar wat je erin wilt zien. We krijgen allemaal een glaasje groene priklimonade en na een half uur hebben we het wel gezien. We bedanken haar voor de gastvrijheid en ondertussen plukken de jongens de boom kaal hahaha........
In het hotel aangekomen nemen we nog een afzakkertje in de kamer bij Valérie en Fahrid. Morgen staat er een tour door Siwa op het program.