Twee dagen dwalen door Halong Bay.

Maandag 13 maart.

6.30 Opstaan, 7.15 ontbijt en om 8.00 met de bus op weg naar Halong Bay. Ook deze ochtend is het bewolkt en miezerig weer. We hebben een grote bus dus lekker veel ruimte.

Vandaag gaan we naar Halong Bay, door Unesco uitgeroepen tot werelderfgoed.
Het bestrijkt een oppervlakte van 1500 km2 met her en der meer dan 2000 spitse kalksteen-en dolomietbergen. Volgens de legende is de baai gevormd toen een reusachtige draak -halong betekent 'neerdalende draak'- in de golf van Tonkin plonsde en de ontelbare eilandjes deed ontstaan door met zijn staart te slaan.
Volgens geologen is dit karstgebergte het resultaat van millennia van selectieve erosie. Het resultaat is een labyrintisch zeegebied vol grillig gevormde bergen, afgelegen grotten en baaien met zandstranden.

Nadat we 1,5 uur hebben gereden is er een koffiestop. Bij deze gelegenheid was een winkel waar je van alles kon kopen. Ook zaten hier wel 30 jonge vrouwen en een paar jongens schilderijen te borduren. Met echte zijde dunne draadjes werd er naar een voorbeeld geborduurd.
Eén hand constant boven het doek en één hand onder het doek. Zo kunnen ze op een snelle manier werken. Er zaten prachtige borduurwerken bij.

Als we bijna bij Halong Bay zijn moeten er nog een aantal papieren geregeld worden. In die tussentijd gingen we een bezoek brengen aan een parelkwekerij. Heel bijzonder en interessant. We werden verwelkomd door een dame die ons het hele proces liet zien.
De oesters worden met grote precisie opengemaakt en brengen daarbij een heel klein pareltje in. Omdat de oesters nog leven moet dat dus heel voorzichtig gebeuren. Vervolgens wordt de oester terug het water in gehangen. Naar verloop van enige jaren waarbij de oester het pareltje heeft gevoed wordt de parel uit de oester gehaald en worden er sieraden van gemaakt.
Ook zien we hoe de dames met hun goed getrainde ogen heel voorzichtig een pareltje op een zilveren onderstel van b.v. een oorbel plakken. Je moet dus heel goed kunnen beoordelen of beide pareltjes voor een set oorbellen even groot zijn.
Daarna werden we natuurlijk nog naar de winkel toe geleid in de hoop dat we iets zouden kopen. Er waren tenslotte ooit ook hooggeplaatste gasten geweest zoals op de grote foto's waren te zien die hier ophingen. We zien o.a. Michelle Obama.
Het zag er inderdaad prachtig uit maar heb me wel kunnen inhouden en dus geen koop gedaan. Intussen waren we 3/4 uur verder en hoorden we dat de papieren geregeld waren en dus konden we vertrekken naar de haven van Halong Bay.

Daar aangekomen zien we onze boot al liggen. We stappen eerst in een klein bootje die ons dan naar een grotere boot gaat brengen. Op deze boot zullen we ook de nacht doorbrengen.
Helaas waren we niet de enige boot die vertrok uit de haven. Aan boord werden de sleutels van onze kamers uitgedeeld en stalden we onze bagage daar.
De tafel stond al gedekt en dus konden we al snel gaan lunchen. Aangezien het een vismaaltijd was en ik dat niet lust was er voor mij een lekker alternatief geregeld.
Intussen varen we de haven uit en toen we klaar waren met eten gingen we boven op het dek van de boot zitten en kon het genieten van de prachtige natuur gaan beginnen.

Helaas was het geen helder weer en miste het ook nog eens en ook hingen de wolken heel laag. Soms gaf dat ook wel een mysterieus geheel maar ik had toch liever de zon erbij gehad. Toch komt dit weer hier heel vaak voor en moet je een beetje geluk hebben met de zon.
Het is ook druk zoals verwacht met andere boten, kleine, vissersbootjes of de wat grotere net zoals wij.
Maar oh oh oh wat is het hier mooi! Ik word er gewoon een beetje stil van. Ook dit is weer zoiets wat ik veel op foto's heb gezien en waarvan ik dacht: dit wil ik ook eens in het echt zien. En nu is dan dat moment aangebroken. Er worden dan ook veel foto's gemaakt.
Ons Nederland heeft ook zo zijn prachtige plekjes en daar hoef je niet ver voor te reizen en ik zie ze gelukkig ook wel. Maar dit soort plaatjes met bergen, water ja dat kennen we toch niet echt. Wonderschoon dus.
Na een paar uur varen gaan we voor anker midden op het water. Hier vandaan gaan we met een kleiner bootje naar de grot.
We zouden eerst naar een klein eilandje gaan met een mooie uitkijktoren maar omdat het zo mistig is draaien we het schema om en gaan nu naar de grot en morgenochtend naar het eilandje.
Voor de veiligheid moeten we een reddingsvest aan. Pfff... voel me net zo'n opgepropte worst. Maar goed ik doe het maar wel en zo varen we tussen de vele bergen door naar de grot. Ik voel me best wel klein en nietig hoor maar geniet er wel van.

Bij de grot genaamd Hang Sung Sot (grot van de eerbied) aangekomen moeten we een trap op en komen dan in een kleine ruimte en na wat smalle doorgangen te hebben doorlopen staan we opeen in een enorme ruimte! En wat we dan zien? Echt niet normaal, zo mooi!
Met gekleurde spots worden de mooiste rotsformaties belicht. De vele stalagmieten en stalactieten zijn prachtig. In deze grot staat een stuk rots in de vorm van een fallus ofwel een penis in erectie, symbool van vruchtbaarheid.
We lopen het pad over de houten vlonders en vallen van de ene verbazing in de andere. Als je goed kijkt zie je soms dat rotsformaties op dieren lijken, zoals een leeuw en een kikker. Ik kan hier wel uren blijven om te genieten maar helaas die tijd hebben we niet.
Dan varen we weer met het bootje terug naar de grote boot. Daar maken we ons klaar voor het avondeten. Eerst maar eens een douche nemen in ons kleine knusse hutje. Het geheel oogt niet als een 5 sterren hotel maar dit is wel veel leuker.
Om half zeven wordt het avondeten geserveerd en smaakt fantastisch. Ook nu weer een aangepast menu. In Vietnam wordt best veel vis gegeten dus krijg ik vaak als alternatief kip. Geen straf want vindt dat heerlijk.
Vanavond is het varkensvlees met sesamzaad, kip, blokjes aardappel, wortelen en kool en een soort koekje van champignons. Lekker, lekker, lekkerrrrrrr......
Na afloop blijven we heel lang natafelen met elkaar omdat er ook niet meer te doen is. Wel leuk want zo leer je elkaar wel beter kennen.
Om half 11 mijn bed opgezocht. Ik was dus al in de hut toen Kim ook kwam. Toen hoorde ik haar zeggen: Ik moet kloppen want de bel doet het niet! (Samson & Gert) En dat uit de mond van een Belg deed ons in een lachstuip schieten die héél lang aan hield waardoor we zo moe werden dat we uiteindelijk toch in slaap zijn gevallen.




Dinsdag 14 maart.

Heb best wel lekker geslapen vannacht, het was heerlijk rustig en vandaag gaan we dus naar het eilandje Titop. Weer vroeg opstaan, de serene rust die hier hangt, de nevel net boven het water en aan de horizon verschijnt een klein zonnetje. Het beloofd dus een mooie dag te worden en dat is wat we ook nodig hebben als we naar Titop gaan.
Na het vroege ontbijt gaan we wederom met een klein bootje en gehuld in zwemvest naar Titop varen Het is maar een klein stukje en omdat de zon begint te schijnen ziet het landschap er opeens heel anders uit. Nog mooier!
Op het eiland aangekomen begeven we ons naar de uitkijktoren die we wel eerst moeten beklimmen. En dat valt nog niet mee. Het begin gaat best wel goed maar dan worden de houten treden best wel hoog en ja dat vinden die korte beentjes van mij niet zo leuk.
Binnen korte tijd ben ik doorweekt van het zweet. Halverwege is er een plateau en vanaf daar heb je al een prachtig uitzicht. Mooi de tijd om even op adem te komen.
Dan aan deel 2 beginnen en pfff...het wordt een hele uitdaging maar dan heb ik toch de top bereikt en volgt de beloning van.........
Een fenomenaal uitzicht!! Niet onder woorden te brengen. De vele rotsen/bergen, kleine bootjes, de zon die schijnt, gewoon in één woord fantastisch! Dit zijn de plaatjes die altijd in de tijdschriften zag en nu zie ik het met mijn eigen ogen. Ik maak dan ook veel foto's want ieder stukje wil ik vastleggen. Na een half uur toch weer naar beneden gelopen en wat gedronken met elkaar en even langs het mini strand gelopen. Schoenen en sokken uit en met de voeten het koele water in. Het water begon gewoon te sissen want van het klimmen waren ze behoorlijk oververhit geraakt.
Een klein geniet momentje dus en ook van de zon want die deed intussen ook goed zijn best met schijnen. Natuurlijk nam ik ook hier zand mee voor mijn verzameling en zo ging ik wederom met een voldaan gevoel terug naar het bootje dat ons weer bij de grote boot bracht.
Tijdens het terug varen naar de haven pakken we ons zonmoment door boven op het dek te gaan liggen zonnen. Het lijkt wel vakantie! Natuurlijk ook nog foto's maken omdat de zon scheen maar helaas werd dat ook snel minder. Intussen is het half 12 en is de zon helemaal verdwenen, zo jammer.
Dan worden we nog gewezen op twee rotsen die op twee gezichten lijken die dicht bij elkaar liggen. De rots van de liefde wordt ie ook wel genoemd. Van afstand liggen ze ver van elkaar maar als je dichterbij komt dan komen de rotsen ook nader tot elkaar totdat ze elkaar lijken te kussen. Grappig om te zien.

Als we bijna bij de haven zijn zien we een watervliegtuig landen achter ons op het water. Best wel grappig om te zien dat ie naar de haven vaart en daar op het land wordt getrokken.
Je kan daar dus ook rondvluchten mee maken over het gebied.
Aangekomen in de haven staat de bus al op ons te wachten. Om 13.00 gaan we lunchen in weer zo'n grote gelegenheid waar dames zitten te borduren. Ook zijn daar grote tuinbeelden te koop, heel mooi maar passen net niet in mijn bagage.
En dan weer op weg naar het hotel in Hanoi. Maar dan gebeurd het; klap-boem! We hebben een lekke band, er zit een scheur in en dus maken we een noodstop. Gelukkig is het dorp vlakbij en rijden dus langzaam door en stoppen bij het bandencentrum. Om de tijd te doden gaan we met een paar een stukje lopen. We zien dat er locals op het land aan het werk zijn en besluiten daar naar toe te gaan. Het zijn rijstvelden met heel jonge plantjes die verplant moeten worden om wat meer ruimte te creëren voor een beter groei. De vrouwen staan met blote voeten in de modderige massa. Een van de vrouwen komt naar ons toe en probeert aan ons uit te leggen dat we een hoed moeten dragen net als zij tegen de zon. De karakteristieke hoed heet een Nòn lá en is gemaakt van een bepaald soort gras.
Daarna lopen we verder naar het dorpje. Het valt hier op dat iedereen wel een hond lijkt te hebben aan het vele geblaf te horen.
Ook zien we een kerktoren en proberen de weg daar naartoe te vinden.
Het is een prachtige kerk en er staan veel beelden buiten van de 12 apostelen en van de kruisiging.
Als we geen lekke band hadden gehad dan hadden we dit niet gezien dus een bonus gratis en voor niks.
Dan zien we Sander aan komen lopen die naar ons op zoek is. De band is intussen verwisseld en kunnen dus weer verder gaan.
1,5 Uur later zijn we dan toch in Hanoi aangekomen. Terug in het hotel krijgen we een andere kamer en deze is een stuk groter en bevindt zich op de bovenste verdieping met een mooi uitzicht op straat.
Heb heerlijk uitgebreid gebadderd, schone kleren aan en ik voel me weer als herboren.
Om half 7 vertrekken we naar restaurant Avalon dat aan het meer gelegen is. We zitten op het dakterras en hebben vanaf hier een prachtig uitzicht op het meer met de rode brug die nu prachtig is verlicht. Intussen is het weer hier opgeknapt en waait er een warme wind over het terras.
We genieten van ons laatste avondmaal in Hanoi onder het genot van een lekker wijntje. We konden de reis niet beter beginnen, het was hier fijn om een paar dagen te zijn. Een drukke maar ook overzichtelijke stad met vriendelijke mensen en een goede sfeer.
Dan nog een laatste afzakkertje in de Ierse pub en terug naar het hotel. Daar de reistas weer op orde brengen want morgen vertrekken we naar Ninh Bình.